БОРООТОЙ ҮДШИЙН БАЛ БУРМЫН УЧРАЛ /өгүүллэг/

Ердийн л нэгэн үдэш. Түүнтэй мөд уулзаагүй болохоор бид зөвхөн бие биенийхээ барааг харж ганц хоёр үг солилцохоор уулзсан юм. Өдер нь бүртийх ч үүлгүй хурц нартай баисан атлаа үд хэвийх алдад үүл гарч эхэллээ. Тэгснээ гэнэт бороо асгарав. Бид нэгэн модны дор орж зогслоо. Далбагар том навчис нь борооны дусал нэвтрэх замд садаа болж баисан тул ийн зогсоход бараг норохгүй байж болох байлаа.

Инээж хөхрөлдсөөр, бид бие биедээ шүргэлцэх шахам маш ойрхон зогслоо. Жижигхэн үүлнээс хувингаар цутгаж байгаа мэт орсон бороо эхэлсэн шигээ бас гэнэт зогсчих шиг санагдав. Удахгүй харуй бүрий болох тул цэцэрлэгт хүрээлэнгиин хүнгүй энэ газраас яаравчлан гарах хэрэгтэй байлаа.

Бороо бүрмөсөн зогссон эсэхийг мэдэхээр модон доороос гарахад дээрээс минь борооны хэд хэдэн том дусал бууж ирлээ. Би ч цочихдоо буцаж модны ёроол руу ухасхийхдээ санаандгүй түүнийг нуруугаараа мөргөчихөв. Намайг унагачихгүйг хичээсэн тэр өөрийн эрхгүй бүсзлхийнээс минь бариад авлаа. Ийн түүнийг биед минь хүрэхэд би байдгаараа биеэ чангалаад хөшиж орхив. Түүнийг дэргэдээ бәйгааг мэдрэх нь надад ер бусын таатай баисан бөгөөд энә ховор агшныг үргээчихгүйн тулд амьсгал авәхаас ч айж байлаа. Түүнд миний нэгэн адил бие биендээ хүрэн ийн зогсох нь таалагдаж буй бололтой надаас холдох ганц ч оролдлого хийсэнгүй харин ч намайг өөр рүүгээ татаж илүү ихээр наалдәх шиг санагдав, түүний уруул эхлээд санаандгүй мэт хүзүүнд минь дөнгөж хүрсэнээ дараа нь илүү шийдэмгий байдлаар ирвэгнүүлж эхлэв. Тэрбээр надад дэндүү энхрий зөөлөн, эрвээхэйн далавч шиг хөнгөхөн хүрч байлаа. Улмаар чихэнд минь хүрээд зөөлхөн энхрийхнээр хазлаж эхлэв. Тзр үеэр гар нь ч зүгээр байсангүй. Хуруунууд нь бэлхүүс даган дээш авирч замдаа цамцны товчтой тоглон шууд тайлчихалгүй хурууныхаа өндгөер хүрч ядан байлаа. Төдөлгүй нимгэхэн цамцны цаана нуугдсан ангир цээжин дээр ирээд хехийг минь базлаж эхлэв.

Би түүнийг биеэсээ холдуулахыг оролдсон боловч тэр намайг тавьсангүй өөр рүүгээ улам чанга татав. Энә үед би өгзгөөрөө түүнд хүрч жийнсэн өмдний цаанаас томбойх хатуу зvйл надад мэдрэгдлээ. Тэгээд л гүйцээ. Сэрэл тачаал бүлээн давалгаагаар намайг нөмөрч түүнийг эсэргүүцэх чадал надад үлдсэнгүй. Тэрбээр намайг өөр рүүгээ харуулан эргүүлэхэд бидний харц мөргөлдөж би түүний өмнө тэр чигтээ хайлаәд ирэх шиг болов.. Би түүний хүзүүгээр нь чангахан тэврээд нүдээ анилэа. Халуухан үнсэлтэд умбасан бид хэлээрээ наадан эрхэлж эхэллээ. Би хором хормоор түүний хуял тачаал улам ихээр хөдлөхийг мэдэрч байлаа. Тэрбээр өгзөгийг минь алгаараа илэн үе үехэн базлан намайг өөртөө улам наан тэврэх нь миний дур сэрлийг улам ихээр хөдөлгөнө.

Тэр өдөр би торон дотоож, шилэн оймсоор гоёсон байж билээ. Гуя хас, тонтгор өгзөгийг минь илж байхдаа дотоожны цаагуур орохыг хүсч байсан ч түүнд шилэн оймс садаа болж байгааг нь би ойлгов. Тиймээс дээрэзс нь эхлэхээр шийдэв бололтой. Гар нь цамц руу эргэж очоод товчнуудыг дээрээс нь доош дэс дараагаар нь тайлж эхэллээ. Торон хөхөвч бараг юу ч нуухгүй гэрэлтэж байсан тул хөхний товч цаанаас сайтар мэдрэгдэхээр байв. Улмаар түүнийг хуруугаараа илэхэд хамаг биеэр жирс гээд л явчихав. Төдөлгүй гар нь нурууны ардуур гулсән орж хөхөвчнии түгжээ тайлагдахад нүдний нь өмнө гайхамшигтай дүр зураг үзэгдэж тэрбээр нэг хэсэгтээ л алмайран зогслоо. Тэгснээ сэхээ аван улам доошилсоор сэрийж боссон ягаахан товчнуудыг минь гараараа барьж аваад зөөлхөн базалж, илж эхэллээ, Түүний үнсэлт маш энхрий бөгөөд бас тачаангуй байсныг хэлэх юун.

Хөхийг минь үнсэж хөхөж байхдаа тэрбээр урт шилэн оймсыг хөлийн дагуу тун удаанаар, бас нямбайлан эргүүлэн доош тайлж эхлэв, Төдөлгүй шилэн оймс, мєн шаахайг минь ч тайллаа. Одоо түүний гар хөлийн дотор талаар доороос дээш өгсч эхэллээ. Тэгснээ банзлыг минь сөхөж саад болгохгүйн тулд бүснээс хавчуулаад буцаад л хөлийг минь энхриилж гарлаа. Тэрбээр намайг оролдон таалсаар бага багаар дээш ахиж бәйлаа. Ингээд гар нь дотоожинд хүрэв. Дотоож аль хэдийнэ чийгтсэнийг тэр мэдрээд над руу зальжин нь аргагүй харав. Хуруугаараа торон даавууг гаднәас нь илээд доор нь юу байгаа бол гэсэн мэт тэмтчинэ. Дотроо би түүнийг хурдхән дотоожин доогуур гараа хийгээсэй гэж хүсч байсан ч тэр огт яарахгүй, харин ч үйл явдлыг удаашруулж байх шиг. Тэгснээ дотоожны торгон даавууны цаанаас хэлүүг минь тэмтэрч олоод илж энхриилж эхлэхүид би өөрийн эрхгүй дуу алдав. Гэвч би дан ганц энхрийллээр зогсохгүй түүнийг бүхэлд нь хүсч байлаа. Тэр ч үүнийг сайтар мэдэж байв. Хуруугаа дотоожны доогуур оруулахдаа тэр намайг яах бол гэсэн шиг сайтар ажиглаж байв, Сэрэл тачаал минь хязгааргүй ихээр хөдөлсөн байснаас түүнийг цааш нь үргэлжлүүлээсэй гэсэн цорын ганц хүсэлт намайг эзэмдэж байсан юм.

Хамаг бие минь халуу шатаж бас чийг даасныг тэр мэдэрч байсан атлаа яаж биеэ бариад байсныг мэдэхгүй юм. Тэгээд тэр нэг л хөдөлгөөноөр дотоожийг минь өвдөг хүртэл шувтлахәд хамгийн нандин зүйл минь түүний нүдний өмнө ил гарав. Би бэлгийнхээ үсийг тун ч нямбай хусч зөвхөн умдаг дээрээ босоо хэлбэртэй бага зэрэг үс үлдээсэн тул миний бүх зүйл түүнд харагдахуйц байв. Хэлүүг хуруугәараа оролдож, улмаар цааш нь гүнзгий оруулаад хуруугаәраа хурдан хурдан хөдөлгөж эхлэлээ. Би өөрийгөө хянах чадваргүй болж түүний хөдөлгөөн бүрийд амаа ангайн өөрийн эрхгүй дуу алдаж эхлэв. Дараа нь тэр хэлүүнд анхаарлаа хандуулав. Миний дур сэрэл дэндүү ихээр хөдөлж ахиад жаахән л удвал дур тавихад бэлэн байсан ч тэр тиим боломж өгөхгүй байлаа.

Би модноос бариад толгойгоо гэдийлгээд нүдээ анив. Тэгтэл миний мэдрэмж арай л өөр болж хайр энхрийлэл улам энхрий бас илүү таатай болсон шиг санагдав. Учир нь тэр хэлүүнд минь хуруугаараа биш харин хэлээрээ зөөлхөн хүрсэн нь тэр ажээ.

Тэр улам л илэн далангуйгаар намайг энхрийлж эхлэхэд миний хувьд хүсч явсан мөрөөдөлдөө хүрсэн мэт болж байлаа. Надад урьд өмнө хэзээ ч иим сайхан байсангуй, дур тавихад улам ойртож таатай мэдрэмж улам бур хүчтэй болж хамаг бие минь салгалан чичирч дуу алдах нь хашгираан болж солигдов. Ахиад хэдэнтээ хөдөлтөл хамаг биеийг минь цахилгаан гүйдэлд цохиулчихсан мэт нэгэн бүлээн давалгаа нөмрөн ирж хэдэн хормын турш үгээр хэлшгүй сайхан мэдрэмж төрж зүрх амаар гарчих шахан цохилж эхэллээ. Амтат таашаалын давалгаа ар араасаа намайг бүрхмээр л. Хөл минь намайг барьж дийлэхээ больсон тул тэр л намайг барьж аваагүй бол би унах байлаа. Энэ бол миний амьдралдаа үзсэн хамгийн сайхан мөч байв.