Хий үзэгдэл шиг хүргэн ах

Цэрэндэжидийн өвөрт үл таних хүн гулсан орж ирээд эр эмийн ажил үйлдээд үзэгдэх дүрсгүй алга болдог байжээ. Шөнө дундын үед Цэрэндэжидийн хөнжлийг хэн нэгэн сөхөж хүйтэн гараараа хөл гуяыг нь элэх шиг болов. Мань бүсгүй зүүд ч юм шиг хачин байдалд орчихоод тийчигнэж байтал нөгөө хүйтэн гар могой шиг дээшлэн умдаг руу нь орчих шиг болсонд давхийн сэржээ. Тэгтэл маш хүчирхэг гар түүний цээжээр нь тас тэврэн омголтсон уруулаараа хэлийг нь юу юугүй сороод авлаа. Цэрэндэжид хэн болохыг нь мэдэх санаатай нүүр толгой цээжийг нь тэмтчиж байтал нөгөө хүн яах ийхийн зуургүй дотоожийг нь тайлаад хөлийг нь өвдгөөрөө алцайлгав. Мань бүсгүй эсэргүүцээд нэмэргүй гэдгээ мэдээд биеэ сул таьтал залуу эрийн нойтон эрхтэн цавь, гэдэс рүү нь хатгачиж эхэлсэн байна. Тэрхүү тэнүүчлэх эрхтэн бүсгүйн сэрэл хүслийг өдөөсөн учир тэрбээр барин авч умдаг руугаа чиглүүлэв.

Үл таних эрийн чангарсан эрхтэн умдаг руу нь зүтгэн ороод хүчтэй хөдөлж эхлэхэд Цэрэндэжид дороос нь тосгуулан займчив. Тэр хоёр бие биенийхээ уруул хэлийг хөхөн хэзээ язааны амрагууд шиг янаг тачаангуйгаар гиншицгээж байв. Төд удалгүй залуу эрийн хар хөлс асгарч хэд хүчтэй хөдлөөд чимчигнүүлэн дур тавьж орхилоо. Цэрэндэжид дур тавиагүй болохоор дэмий л залуугийн ууцаар тэврэн хэвтэж байтал нөгөө хүн ухасхийн босоод харах үзэхийн зуургүй гарч одов. Мань бүсгүй саяын эрийг хэн болохыг мэдэх санаатай араас нь шагайвал хэн ч байсангүй. Тиймээс хаашаа явсан нь мэдэгдсэнгүй. Цэрэндэжид орондоо орохдоо “Энэ залуу хэн байв.Арай хүргэн ах Доржготов биш биз” гэж боджээ. Мань бүсгүй ганцаараа саалийн тасаг дээр ирж үнээ сааж байгаа нь цаагуураа бол эрчүүдтэй зугаацах гэсэн хэрэг байв.

Ер нь олон эмэгтэйчүүд жилдээ нэг саалийн газар цуглаж ингэж хөөрч, бас эр эмийн ажлыг ханатлаа үйлддэг байна. Маргааш өглөө нь Цэрэндэжид үнээ саангаа урьд шөнө өвөрт нь орж ирсэн эрийг саалийн тасгийн харцуулаас хайсаар байв. Ёстой л алдсан хүн арван тамтай гэгчээр багийн дарга, тасгийн эрхлэгч, цөцгийчин, тугалчин гээд л бүх эрчүүл түүнд сэжигтэй санагджээ.Ингээд мань бүсгүй орой болуут хаяагаа шууж, өрхөө татаад орондоо оржээ. Зуны сар гэрийг нь өдөр шиг гэрлтүүлэх учир Цэрэндэжид шөнө ирэх зочин хэн болохыг гарцаагүй барихаар шийдсэн байна. Тэгээд унтахгүйг хичээн хэвтэж байсан ч шөнө дундын үед өөрийн эрхгүй зүүрмэглэж эхлэв. Өдрийн их ажилдаа ядарсан тэрбээр зүүдлэн унтаж байгаад хүйтэн биетэй нүцгэн хүн өвөрт нь орж ирэх мөчид мөн л давхийн сэржээ. Цэрэндэжид үл таних эрийн цээж рүү нь түлхэн “Хэн бэ чи” гэхэд цаадах нь үг дуугүй энгэрт нь нүүрээ наасан байна. Тэгээд тэр хүн толгой дээгүүрээ хөнжлөө бүтээгээд хүүхний хөхийг нь үнсэж эхлэв.

Түүний гар Цэрэндэжидийн хөл гуяыг нь илж байснаа дотоож руу нь гараа явуулж хэлүүг нь оролдож эхэлсэн байна. Төд удалгүй бүсгүйн сэрэл хөдөлж нөгөө эртэй озолдон үнсэлцэж эхлэв. Залуугийн булчинлаг бие махбодь хүүхний төмбөгөр хөх, зөөлөн биеэнд нь шүргэлцэж ер бусын мэдрэмж төрүүлж байлаа. Сэрэл нь хөдөлсөн Цэрэндэжид тэсэхээ байгаад “Хийгээч дээ” гэж амьсгаадан өгүүлтэл залуу эр дотоожийг нь ганц шудран тайлаад дээр нь гарав. Бүсгүйн чийгтэн зөөлөрсөн умдаг руу залуу эрийн эрхтэн хүч түрэмгийлэн ороход Цэрэндэжид өөрийн мэдэлгүй ёолон гиншив. Үл таних эр хоёр хөлийг нь алцайлган бүр мөрөн дээрээ тавьж байгаад цохиж гарлаа. Түүний эрхтэн Цэрэндэжидийн умдагны угт хүрч эхэндээ цоо дүрчих гэж байгаа мэт сэтгэгдэл төрүүлж байв. Тиймээс мань бүсгүй тэрхүү эрхтэнг аль болох гүн оруулахгүйн тулд ташаан дээрээ гараа тавьж байлаа.

Залуу эр түүнийг ийнхүү эдлэхэд Цэрэндэжидийн дур хүсэл улам оргилж дуу алдан чарласаар тавьж орхив. Түүний халуун хөлс нь асграч хамаг бие нь суларчихаад байхад нөгөө эр уухичин хөдөлсөөр л байлаа. Тэр нэг хэсэг дээр нь хөдөлж байснаа төд удалгүй араас нь баахан цохив. Залуу эр бүсгүйн бондгор өгзөг, томбогор хөх зэргийг хүчтэй базах аж. Ингэснээр тэрбээр арай гэж дур тавиад хажууд нь хэвтэв.

Цэрэндэжид түүний уруулыг нь үнсэнгээ “Ингэхэд чи хэн бэ?” гэж асуухад цаадах нь юу ч хэлсэнгүй. Бүсгүй залуугийн нүүр царайг харах гэж хөлсөө гартал ноцолдоод таниж чадалгүй орхисон байна. Үүнээс хойш мөнөөх эр олон удаа шөнөөр ирсэн бөгөөд Цэрэндэжид ч хэн болохыг нь мэдэх гэж оролдохоо больжээ. Тэрбээр “Энэ залуу хүн харахын аргагүй царайтай ч юмуу, эсвэл надтай унтаж болохгүй хүн ч юм билүү. Дэмий юм бодож сэтгэлээ зовоосноос мэдээгүй нь дээр” гэж бодох болсон байна. Ингээд намрын сар шувтарч сүүний тасаг татан буугдах үед нөгөө эр дахин ирсэнгүй. Гэтэл эрийн тодоос тод зураг Цэрэндэжид бүсгүйн хэвлийд бүрэлдэж эхлэв. Түүний эргэн тойрон дахь хүмүүс хүүхдийн эцгийг тогтоох ажилд шамдан орцогоож бүсгүйг байцааж гарчээ.

Харин Цэрэндэжид тэдний өөдөөс хачин зүйл ярьж эхэлсэн байна. Юу вэ гэвэл тэрбээр ” Шөнө болгон нэгэн шар хүн өвөрт могой адил гулсан орж ирээд эр эмийн ажил үйлдээд үүр цайхын алдад ямар ч мөргүй, үзэгдэх дүрсгүй алга болдог. Бодвол тэр хүн саалийн тасгийнх биш. Түүнээс сүү цөцгийн үнэр, малын баас шээс биш “Кристион Диор” үнэртдэг юм. Тэр яг Алунгоо эхийг жирэмслүүлдэг тэнгэрийн хүн аятай шар нохой мэт шарвалзан гараад явчихдаг. Надаас гарах энэ хүүхэд лав том даргын хүүхэд байх” гэж ярьжээ. Төд удалгүй нутгийн амтай хэлтэй болгон ”Энэ хүүхэн лав галзуурчээ” гэцгээж эхэлсэн байна.

Ингээд хэдэн сарын дараа Цэрэндэжид бүсгүй төрж үрийн зулай үнэрлэв. Хүүхдийг харсан болгон ”Энэ хүүхэд Цэрэндэжидийн том эгчийн нөхөр Батболдтой үйлийн үргүй адилхан юм” гэж шуугисан байна. Нээрээ өдөр ирэх тусам хүү өсч хүргэн ахтай нь адилхан болсоор байлаа. Гэсэн ч мань бүсгүй түүхийн томоохон сурвалж бичиг болох “Монголын нууц товчоо” -нд гардаг цорыг ганц эротик хэсгийг ярьж өөрийгөө өмөөрсөөр байв. Түүний яриаг сонсож суухдаа олон хүмүүс “Тэр Алунгоо хатан “Малиг” Баядын хүүхдийг гаргачихсаныхаа дараа мөн тиймэрхүү зүйл зохиож итгүүлэх гэж оролдсон байж болох юм” гэж боддог аж.