Намайг эзэмдээч

Монголын зун даанч богинохон учраас амьсгаа ч авч амжаагүй байхад л 8 cap дундаа орж намрын шинж орчихлоо. Сэтгэлд уйтайхан гунигт автана. Одоо цаг хугацаа улам л цаашаагаа буцах болно. Охид бүсгүйчүүдийн сайхан бие цогцос, тэгш сайхан хөл, урин тачаангуй инээмсэглэл нүд баясгадаг цаг дуусах нь улам бүр ойртсоор байна гэсэн үг.

Иймээс ч би нэгэн найзтайгаа дэлгэр зуны сайхан цагийг дуусахаас нь өмнө сүүлчийн удаа мэдрэх гэсэн зорилготойгоор нэгэн хагас сайн өдөр зориуд зүүн салааны зусланг зорьсон билээ. Тэнд буй амралтанд очиж охид хүүхнүүдтэй наргиж цагийг зөв боловсон дурсгалтай өнгөрөех гэсэн хэрэг л дээ. Бид зориуд автобусанд сууж очив. Яагаад гэвэл тийшээгээ очих замдаа хүмүүсийн яриаг сонсож хөгжилдөн явах сайхан байдаг юм, Зүүн салааны эцсийн буудал ойртох тусам хүн амьтан шингэрсээр зөвхөн бид хоёр л үлдэв. Яг жилийн өмнө тийшээ явж байхад мөн л тийм байсан. Кондуктор жолоочийн кабин руу орох мөчид бид авч явж буй хатуу юмнаасаа ганц ганц татаад авлаа.

Ингээд автобус ч зогсож бид буулаа. Яг эндээс эгц хойшоогоо харахад зуслангийн байшингууд ярайж тэртээ хол ой мод бараантан харагдах бүлгээ. Тэрхүү ой мод руу очиход нилээд зайтай боловч бид зориуд алхаж явах дуртай. Бид авч явсан хатуу юмаа цэвэр усны саванд юүлж хийв. Нэгдүгээрт унагаж орхивол хагарахгүй, хоёрдугаарт алхаж явахдаа зуу татаж явахад сайхан оайдаг юм. Хөгжилтэй юм ярин алхаж явсаар ой мод руу ойртох тусам сэтгэл догдлоод нэг л сайхан санагдана, Алхаж явах замд зул шороо ихтэй болохоор гутал их шороо болдог гэмтэй. Харин ой мод ойртох тусам зүлэгжиж гутал огт шороо болохоо больдог. Ийнхүү бид явсаар ой мод руу ороход бараг ганцхан км дутуу байхад яг бидний урд талын зуслангаас хоёр охин гарч ирэн бидний явж буй чиглэлд алхаж эхлэв. Бид байдлыг ажиглан зраас нь явс-аар байлаа. Тэрхүү хоёр охин лав 18-20 наснаас хэтрээгүй гэмээр бололтой агаад урт хар үстэй, хүйсээ ил гаргасан сз_адсан гэмээр богинохон цээживч өмсчээ.

Тэр хоёр их удаан алхаж байсан тул бид гүйцэж түрүүлэхээс аргагүй болов. Биднийг хажуугаар нь өнгерөх мөчид хоёр охин бидний зүг харснаар царай зүсийг нь ажиглах боломж тохиолоо. Тэр хоёр хоёулаа царайлаг, хотын охидын гоё сайхан гэдгийн илэрхийлэл болсон урт шулуун хар үс, нарийхан туранхай үзэсгэлэнтэй охид байлаа. Би найздаа энэ хоёр охинтой танилцаж хамт сууя гэхэд манай найз ч зевшөөрөв. Тэр ямагт “Хоёр охин олж хамт сууя” гэж шалгааж байдаг болохоор арга ч үгүй биз дээ. Энэ үед бид нэгэнт ой модны зах руу ороод ирчихсэн байв. Ингээд бид тэр хоёрыг угтан хүлээж зогсов. Ой модон дотор бага зэрэг сүүдэртээд, модны навчис, зүлэг ногоо сагсайж, ялаа шумуул жүнгэнэлдээд л ёстой зуны шинжийг оригоор нь мэдрүүлэх нь янзтай. Хоёр охин удалгүй моддын дундуур сүлжилдсээр бидний зүг хүрч ирэх ойртоход нь бид хоёр угтан очлоо. Тэгээд би “Уучлаарай та нар завтай бол энд жаахан юм ууж суух уу?” гэв. Гэтэл надад их таалагдсан арай өндөр охин нь “Яанаа бид нар нэг их завтай биш шүү дээ” гэх нь дотроо зөвшеөрч байгаагийн илрэл байлаа. Ингээд моддын нилээн гүн рүү нь ороод бид моддын сүүдэрт тойрон сууцгаав. Тэр хоёрыг Солонгоо, Энгүүн гэдэг аж. Би цүнхнээсээ задлаагүй байгаа Хараа архи, 2 литрийн Hite пиво, Алтай дарс зэргээ гарган тавилаа.

Тэр хоёр ч зүгээр байсангүй, гэрэзсээ авч гарсан идэж уух юмсаа өрөн тавив. Солонгоо “Бид хоёр зуслангаасаа тамхи татах гээд л гарч ирсэн юм. Удахгүй шүү” гээд хайрцагтай “Esse” тамхинаасаа хоёрыг сугалан нэгийг нь өөртөө нөгеөг нь найздаа өгөөд цэнхэр енгийн гар чийдэнтэй асаагуураар асааж егөв. Ингээд бид зун цагт салхинд гарсан хүмүүс яаж найрладгийн жишээг бодитоор харуулан суулаа. Би зунжин ажил хийгээд завгүй байсан, бас яг завтай болохоор хамт явах хүн олдохгүй байсан болохоор зун дуусахаас емнө арай гэж өнөедер л амжиж салхинд гарч байгаа нь энэ. Солонгоо яг миний зүүн гар талд сууж байсан бөгөөд би заримдаа түүнийг гоё сайхан, чи надад таалагдаж байна гэх мэтээр чихэнд нь шивнэж байлаа. Солонгоо ч баярлалаа гээд над руу сайхан инээмсэглэлээ хайрлан байх нь тааламжтай сэтгэгдэл терүүлнэ. Манай найз архинаасхундагалан надаас эхлэн тойруулж эхлэв.

Би ч эхний хундагийг татаад хоёр охин дээр ирэхэд тэд дөнгеж амсах төдий болоод уусангүй. Харин энэ Алтай дарснаас чинь ууя гэлээ. Би ч аягалж өгөв. Ийнхүү бид элдэв эсэн бусын юмс ярилцан маш хөгжилтэй суулаа. Дан манай талын хүмүүсийн хүрээг үүсгээд өөрөө гол хүн нь болон найрлан суух шиг жаргал үгүй. Би найзтайгаа зуун грамм татсаар, хоёр охин ч дарсыг пивотой холин татсаар зэгсзн гайгүй халж яриа хөөрөө ч эв зүйгээ олж эхлэв. Пиво хийх аяга байхгүй байсан болохоор пивийг шилээр нь уухаас өөр аргагүй байсан бөгөөд би Солонгоогийн уруул нь хүрсэн пивоноос амсахад гоё сайхан мэдрэмж төрнө. Бас Солонгоо татаж байсан тамхиа над руу өгөхөд түүний уруулынх нь будаг наалдсан байлаа. Биднийг хегжилдөн сууж байтал Солонгоо улаан шоргоолж биен дээр яваад байна гэж гомдоллосноор тэр миний өвөр дээр суух нь тэр. Би уг нь еөрийн дэвссэн байсан сонингоо түүнд өгөх гэхэд тэр зөвшөөрөегүй агаад миний өвөр дээр суухыг илүүд үзсэн билээ. Бүсгүйн үснээс анхилуун шампунь, биенээс нь гайхалтай сүрчигний үнэр сэнгэнэж байсан бөгөед богинохон шортных нь завсраар цав цагаахан гуя хас нь харагдах ажээ. Манай найз ч нөгөв охины гарыг нь барих гэх мэтээр дотносож эхэлснээр өнеөдрийн хувьд бид хос хосоороо болж хувирав.

Тэр хоёр энэ хажуугийн зусланд хамт цуг байгаа гэх агаад одоохондоо гэрт нь хүн байхгүй эзгүй гэх юм. Бидний яриа улам хөгжилтэй болсоор, авч ирсэн уух юм аа ч бүгдийг нь дуусгалаа. Би Солонгоогийн гарыг нь барьж, хөл гуяыг нь илэхэд тэр нэг их эсэргүүцэхгүй харин намайг хүзүүдэн тэвэрч байх юм. Нэгэнтээ би бүр уруулан дээр нь үнсээд авлаа. Хэдэн цаг ийнхүү сууцгаагаад авч ирсэн юмс дууссан тул бид аргагүй бослоо. Бид хамтдаа бүр ойн гүн рүү яагаад ч юм явцгаав.

Гүн рүү нь орох тусам олон жилийн өвс, мечир хуралдсаар хачин жигтэй дагтаршсан байх агаад хус мод ярайж сэтгэл хөдөлгөх ажгуу. Солонгоо бид хоёр тэднээс салж зөн совингоороо ойн бүр гүн рүү хамт орсон юм. Ингээд бид хоёулхнаа болж авмагц би түүнийгтэврэн авч үнслээ. Тэр ч надад эхнээсээ л талтай байсан болохоор сайхан үнэрээ үнэртүүлэн байж намайг тэврэв. Би түүний хувцсан доогуур нь гараа оруулж нарийхан булбарай, зөөлхөн арьстай биеийг нь тэврэхэд тэр эсэргүүцсэнгүй. Би бүр лавширч гараа улам гүн оруулан левчикнийх нь түгжээг мулталж орхив. Тэр ч тэсгэл алдарч тачаадан гийнаснаа цамцаа тайлан шидсэнээр цээж нүцгэн хоцров.

Цав цагаахан зөелхен залуухан хөх нь маш хөөрхен эгдүүтэй харагдах агаад хөхнийх нь толгой ягааран харагдаж намайг урин дуудах мэт. Би түүний хөхнийх нь толгойг амандаа хийн үнсэж хөхехед Солонгоо бүр ч чанга дуу алдав. Би цамцаа газар дэвсэн түүнийг даран уналаа. Шууд л богинохон банзал, турсикийг нь тайлан чулуудаж охиныг эхээс төрсөн биеэр нь чармай нүцгэллээ. Өөрөө ч хувцсаа тайлав. Энэ ойд бид хоёроос өөр хэн ч байхгүй мэт санагдана. Салхи зөөлхөн үлээх нь биднийг гадаа хоёулхнаа нүцгэн байгааг улам бүр мэдрүүлж өгөхөд сэрэл хүсэл улам бүр асах ажээ. Охин ч нүдээ тас анин надад биеэ тушаан хэвтэв. Дөнгөж ургаж буй бололтой умдагных нь тачирхан хар үс нь цагаахан булбарай биед нь гойд сайн зохисон байх агаад би тонгойж хөлийг нь алцайлгахад охин зөн совингоороо салтаагаа хаамар аядсан ч амжилт олсонгүй.

Түүний ягаахан бэлгэс нь даанч эмзэгхэн нандин нууцлаг гайхамшигтай харагдана. Би охины хэлүүг зөөлхөн үнсэж, үмхэн янаглахуйд охины ч дур хүсэл дзэд цэгтээ хүрч “Тийм ээ. Би чамайг хүсэж байсан, дэндүү их… Намайг сайн эзэмдээч дээ. Хурдан хий л дээ” гэж гуя хасаа хавчин байж намайг шавдуулав. Би ч чинээндээ тултал боссон эрхтнээ түүний бариухан үтрээ рүү зөөлөн гулгуулан оруулахад охин ч уруулаа хазлан байж таатайяа гиншин халуун зөөлөн нялцгай бэлгэсээрээ угтаж аван үмхэв, Намайг хүчтэй хүчтэй хөдлөхөд танхилхан охины дуу улам бүр чангарсаар нарийхан урт хөлөөрөө намайг ороон хавчиж өөдөөс ивж өгөх нь улам ч таатай. Ийнхүү бид хоёр ертенцийн жам ёсоор бэлгэсээ учруулан золголдуулсаар яг зэрэг дур тавив, Энэ үед бүрэнхий болж бороо шивэрч эхэлсэн нь бид хоёрын үүлэн борооны ажлыг тэнгэр хангай хүртэл ойлгон үзэж тэмдэглэж байгаа мэт санагдана. Солонгоо охин жаргалтай харцаар намайг ширтээд тэврэн үнсэв. Бид хоёр босч хувцаслаад нөгөө  хоёрыг хайж олоод ширүүн бороонд норон байж ойн захаас гартал ашгүй бороо зогсов. Дараа нь бид нэгэн амралтын газрын хажууд байх бааранд орж жаахан сууцгаав. Солонгоо миний гарыг барьж, мөрийг минь налан нүдээ аньж, жаргалтай талимаарсан хайрын харцаар намайг ширтэх ажгуу. Уянгын аянд бид хоёр туйлын янаг бүжиглэлээ. Цаг нэгэнт 12 болсон тул цаашид яахаа хэлэлцтэл хоёр охин “Та нар манайд очиж хоноцгоо” гэлээ.

Солонгоо намайг л хамт хонуулах гэж ингэж зүтгэж байгаа нь илт. Бид ийнхүү хамтдаа явсаар тэдний зуслангийн байшинд очив. Дээгүүрээс ч жаал жуул юм авлаа. Ийнхүү байсаар унтаж амрах болтол Солонгоо намайг хөтлөн нөгөө өрөө рүү оруулж хаалгыг нь хаагаад ор засав. Их бүгчим халуун байсан тул цонхоо онгойлгов. Бид хоёр хөнжилдөө орсон хойно Солонгоо ариухан зөөлхөн биеэ надад ойртуулан шууд л хувцсаа тайчин хаяв. Би ч түүнийг энхрийлэн таалсаар ахин бэлгэсээ учрууллаа, Биднийг яг хурьцал үйлдэж байх мөчид гадаа цахилгаан цахиж бороо орж эхлэх юм. Чийг үнэртсэн цэвэр агаараар амьсгалж хөөрхен охинтой үүлэн борооны ажил үйлдэн суухад хүн болж төрснөөрөө бахархахаас өөр яах вэ? Биднийг дур тавьцгаасны дараа бороо орсоор л байлаа. Шөнөжин бид хоёр хайр дурлалдаа умбан үүр цайтал энгэр зөрүүлж хонолоо.

Бороо ч зогссонгүй орсоор л… Аяа зун цаг чи юутай агуу вэ?, бүсгүй хүн чи юутай гайхамшигтай вэ? Солонгоо “Чи надтай анхнаасаа л унтах зорилготой байсан уу?” гэж асуухад “Үгүй ээ, бид 2 хоёулаа бие биедээ таалагдсан учраас л ийм юм хийсэн” гэж би хариуллав. Солонгоо хотод очоод над руу утасдана гэсэн бөгөөд харин би түүнийг утасдахгүй байсан ч яг нэг жилийн дараа энэ өдөр Зүүн салааны зусланд жилийн өмнөхийг дурсан байж очно гэдгээ өөртөө амалсан билээ.