Лянхуа хөл буюу Хятад бүсгүйн жаргал горьдсон зовлон

Зуун жилийн өмнөх Хятад нэгэн хачин ёс заншил өнөөдрийг хүртэл дэлхийгээр нэг яригдсаар байдаг. Бяцхан охидын хөлийг битүү ороож өсөлтийг нь зогсоох арга эртний Хятадын нэгэн уламжлал. Хөгшин хятадад эмэгтэй хүний гоо үзэсгэлэнгийн нэгэн илэрхийлэл нь бадам лянхуа хөл байв.

Охидын хөлийг 4-5 настайгаас нь эхлэн өсөхгүй байхаар боодог байна. Мэдээж үүнээс жижиг бол яаж тэсвэрлэх билээ. Охидын хөл маш чанга ороосон давуунаас болж ясных нь өсөлт зогсч эхэлнэ. Энэхүү зовлонгийн дүнд 10 настай охид лянхуа хөлтэй болж, эцэг эх нь үүнд баярлана.

10 настай охид лянхуа хөлөн дээрээ дур булаам алхахыг сурна. Тэд үүний тулд 2-3 жил бас л зовно. Лянхуа хөлийн хэмжээ нөхөрт гарах хамгийн чухал шалгуур нь болдог.

Том хөлтэй сүйт бүсгүйчүүд бол бусдын элэг доог болдог. Хэрвээ том хөлтэй бол сурвалжит болоод чинээлэг айлд бэр орж чаддаггүй учраас өтөл насыг хүртэл тариан талбайд ажиллаж, зарц барлаг болон амьдардаг байж.

Хятадын муж тус бүрийн онцлогоос хамаарч “ лянхуа” хөлийн хэмжээ ч өөр өөр байдаг гэнэ. Зарим муж нь нарийнхан гэж байхад нөгөө хэсэгт нь богино байх тусмаа сайхан гэдэг байсан аж. Ийм жижигхэн хөлд зориулсан гутал хамгийн чамин бас гоёмсог хээ угалзаар чимэглэсэн байдаг.

Өнөөдөр хятадын энэ ёс занглыг дэлхий нийтээр жигшин зэвүүцэж байгаа ч нэгэн цагт хятад бүсгүйчүүд энэ хөлөөрөө бахархаж, гоо үзэсгэлэнгийнхээ нэгэн илэрхийлэл болгон гайхуулдаг байв. Боолттой хөл буюу лянхуа хөл нь арван зууны турш хятад бүсгүйчүүдийн гоёл байлаа.

Хятадын ард түмний сэтгэхүйд лянхуа хөл гоо үзэсгэлэн гэдэг ухагдахуун бүрэн шингэсэн байлаа. Сүйт залуугийн гэр бүлийнхэн охины эцэг эхээс хамгийн түрүүнд хөл нь ямар билээ гэж асуугаад л дараа нь царайг нь хардаг байсан аж.

Охидынхоо хөлийг боосон ээжүүд тэдний ирээдүйн амьдралын сайн сайхны талаар бараг л үлгэр ярьдаг байсан гэдэг. Харин эрчүүд нь лянхуа хөл бол цэвэр ариун, үнэнч гэргийн бэлгэдэл гэж үздэг байв. Гэвч үнэндээ энэ бол зүгээр л нэг мунхруулга.

“Мэдээж ийм хөлтэй бүсгүйчүүд хөл явна гэдэг юу л бол. Биеэ арай хийн даан дэнжигнэх “лянхуа” хөлтнүүд саяхныг хүртэл хятадын зарим мужид амьдарч байлаа. Эрчүүд лянхуа хөлт бүсгүйчүүдийг илүү тачаангуй, дур булаам бас ор хөнжлийн ажилдаа сайн гэж үздэг байв.