Анхны шөнө /1/

Энэ явдал намайг 9-р анги төгсдөг хавар болсон юм. Би багын царайлаг охин байсан, том алаг нүдтэй, цас шиг цагаан царайтай. Гэхдээ ягаад ч юм манай найзууд ангийн охидууд ихэнх нь хүнтэй үерхэж үзсэн зарим бүүр дэр нэгтгээд ч амжсан байсан. Би гэдэг хүн багын эцгийн хайрыг мэдэрч үзээгүй болохоор эрэгтэй хүнээс айх зайлс хийхийн зэрэгцээ эсрэгээрээ бас нууцхан хүсдэг байсаан эрэгтэй хүний хайр халамжийг.

Манай сургуулийн атаман бас надаас ах тэр хүн надад их таалагддаг байлаа. Яг өдөр ээж хөдөө ажлаар явсан би гэртэй ганцаараа хонохоор болсон (үе үе явах шаардлага гардаг байсан). Хичээлээ тараад найзуудтай жоол юм ярьж сууж байгаад бид нар тарахаар болов. Намайг орц руугаа ороход Тамираа ах орцонд зогсож байв. Би эхлээд айсан боловч Тамираа ахыг хараад тайвширлаа. Тамираа ах

– Сайн уу охион чи намайг таних уу 2-лаа нэг сургуульд сурдаг, ах нь жоохон уусан байна аа чи ахдаа ус гаргаад ирээч тэхүү яг үхлээ…
-За. (би өөр юу ч дуугарч чадаагүй юм)

Гэрээ онгойлгоод ус гаргаж өглөө. Сая л сэргэсэн янзтай над руу хараад инээснээ…

-Ёоё баярлалаа. Чи уг нь их хөөрхөн охин байшд ямар даруухан юмбэ дээ гээд инээв (тэр инээд миний харсан хамгийн сайхан инээд байсан).

Би ч айх сандрах зэрэгцээд бушуухан шиг аягаа аваад орий гэж бодоод аягаа авах гэтэл миний гараас атгаад авахад нь би нүүр буруулсан чинь араас шууд л тэврээд авлаа. Би холдох гэж хичээсэн ч чадсангүй. Том гараараа миний юбкэн доогуур шургуулаад өгзөг гуяыг минь оролдож бас хүзүүг минь үнсэж байлаа.

Яг энэ мөчид манай давхарын айлын хаалга нээгдэхэд би сандарсандаа шууд Тамираа ахыг дагуулаад гэртээ ороод ирсэн. Тамираа ах гайхан -Чи яаж байна аа, гэрийнхэн чинь хайчсын одоо ирэх үү гэж асуухад нь би манайд өнөөдөр хүн ирэхгүй ээ гэж хэлээд өрөөндөө орлоо.

Тамираа ах ч миний араас орж ирлээ…

ҮРГЭЛЖЛЭЛ БИЙ…