Хадлан дээр болсон явдал

1983 онд оюутан болоод анх удаа бие биенээ танихгүй газар газраас ирсэн охид хөвгүүд Номгоны САА-д вагонд суугаад ирж билээ. Дархан хот Хараа голын цаана харагдаад эр эмээрээ хуваагдан замдаа анги ангиа мэдэж танилцсан хүүхдүүд гэр байранд хуваагдаж орж ажил амьдралын анхны гарааг эхэлж билээ.

Тариа бригадын үтрэм дээр өдөр шөний ээлжинд хуваагдан машинаас будаа буулган ЗП -20 гэдэг будаа цэвэрлэгч дээр ажилаад дасаж байлаа. Хүнсний ангид орсон эгч нарын ногоотой шөлийг нимгэн зүссэн талхтай идэж ээлжгүй үедээ Хараа гол дээр усанд орж будааны машинд багшаас чөлөө аван мөнгөө нийлүүлж боов боорцог эргүүлж дасан зохицож амьдарч байлаа.

Гэтэл нэг өдөр хөдөө өссөн морь унаж чадах хүүхдүүд хадлан явна гэсэн яриа гарч тэрний тоонд орон явлаа. 2 охин тогоочоор 10 хөвгүүн бухал хийгчээр очин нэг том майханд 2 охиноо голдоо хийн ажиллаж эхэллээ. Морь унан бухал чирж цуглуулсан өвсөө нуруулдах ажлыг нутгийн хадлангийн 8 хүнээр удирдуулан хийдэг. Ахлагч 30 насны ширвээ сахалтай булчин шөрмөс нь зангирсан хүдэр эр байв.

2 охин маань тогоочоо хийн үтрэмээс илүү мах шөлтэй хоол цадтал иддэг зарим өдөр тарваганы мах чанасан сайхан байлаа. Нэг өдөр тогооч Сүрэн ахлагч 2 зүгээргүй өчигдөр усанд яваад их удаж ирсэн гэж нэг маань хэллээ. Сүрэн гэж Увсаас ирсэн жаахан махлаг царай зүсээр байдаг л нэг охин. Нэг шөнө гэдэс эвгүүрээд гарчаад ороод иртэл Сүрэн алга сониуч зан хөдлөөд бургасны зах руу чимээгүй гэтээд очтол чимээ гарч байнаа.

Дөхөж очоод хартал Сүрэн яая яая яая яая яанаа яанаа гэж гиншчихсэн их л сайхан байгаа бололтой ахлагч дээр нь байгаа бололтой пад дад чад хийн хүчтэйхэн авалцаж байв. Нэлээн удаан бавалцаж байснаа Сүрэн яанаа яаннаа гэж хүчтэй орилоод чимээгүй болчихлоо. Би юм үзээгүй байсан болохоор ариа алчаагүй гэж болсоныг яана. Дөнгөж 18 хүрч байсан баньд надад эр эмийн явдал ийм байдаг гэдгийг мэдрүүлсэн намрын шөнө байсан.

Түүнээс хойш сонссон бүүр харсан өөрөө хийж эхэлсэн заримдаа өөр хүнд өарийнхөө сексийг ч харуулсан олон жил өнгөрч дээ. Над чиг сонссон сэм харж үзсэн охид хөвгүүд олон байдаг биз дээ…