Ганцаардал

Зүгээр л юунаас эхлэхээ мэддэггүй. Би ганц бие ээж, 35-тай. Хүүхдүүд маань хөөрхөн том болоод биеэ даачихсан. Ажил, гэр, карьерээ ахиулах гэж сургалт семинар гэж явсаар байгаад хааяа ганцаардаад байгаагаа мэдэрдэг болж. Саяхныг болтол ганц бие аавтай уулздаг байж байгаад хэт өмчлөх сэтгэл, хардалтаас нь болж больсон. Гэр бүлтэй эхнэр хүүхэдтэй хүнтэй орооцолдохгүй гэсэн шалгууртай. Уулзъя учрая гэсэн эрчүүд дийлэнх нь гэр бүлтэй учраас халгаадаггүй.

Нэг л бүр нэг өөрийгөө эмэгтэйгээр мэдрэх, эрхлэх мэдрэмжийг авалгүй уджээ. Сонин ганцаардах мэдрэмж төрөөд байдаг болчихож. Гэхдээ тэгээд бүр нэг яадгаа алдчихсан ярдаг их зан мантай эсвэл арчаагүй тийм эмэгтэй биш ээ. Эрчүүд нүдээ унагаж л байдаг, ихэнхийнх нь санаа ойлгомжтой учир ач холбогдол өгөлгүй өнгөрдөг. Эрэгтэй хүний нэг тийм юм үзсэн, өөртөө арчаатай, намбатай, ухаалаг байдалд татагддаг ч олж чадахгүй л явна Гошагаа.

Магадгүй итгэлээ гээгээгүйг бодоход хаа нэгтээ яваа байх гэж итгэдэг. Секс талдаа үнэхээр сэрэл мэдрэмж ихтэй. Гэхдээ тэглээ гээд задраад яваад байсангүй. Ганц бие эмэгтэйн учрал замналаар явж л байна. Хаа хамаагүй эр хүн гэхээс илүү дилдо хэрэглэчих нь сүүлдээ амар ч юм шиг санагддаг болсон. Яах гээд ч бичээд байгаа юм, магадгүй…