Сда бүх юманд буруутгагдаж амьдраад 10-аад жил болсон. Өөрийгөө жинхэнэ буруу гар юм байна шдээ гэж бодоод. Сүүлдээ өөрийгөө яллаад, өөрийгөө үзэн яддаг болсон байсан. Бүх зүйлд л буулт хийж дуугай өнгөрч болдоггүй юм байна лээ шүү. Эмэгтэй гэхээрээ л нээх давуу эрхтэй, хүүхэд гаргасан гэр орноо цэвэрлэснээрээ түрий бариад ойголцолд хүрдэггүй. Өөрийнх нь төсөөллөөр л амьдрал үргэлжлэхгүй бол бүх буруу над дээр байдаг байлаа. Яаж 1 хүний төсөөллөөр бүхэл бүтэн гэр бүл явахав дээ.
Хэрүүл тэмцэл хийх дуртай, чимээгүй болчихоор яллаа гэж үзээд байдаг юм уу яадын. Орилж хашигирч, юмаар цохиж, галзуу мэт аашилна. Үргэлж шүү. Эр хүн тэсэлгүй ганц удаа гар хүрэхэд за тэгээ л дуус дуус. Хууль, хүмүүс бүгд чиний эсрэг талд шүү. Салаад ганцаараа амьдраад, тайван болчихоод энэ бүхнийг ойлгосон. Хүүгээ нас биенд хүрэхээр нь ярьж ойлгуулна. Ойлгохгүй бол тэр л биз. Стрессдэхгүй. Яаж тэсээд амьдраад байсан юм болоо гэж хааяа боддог шүү. Ганцаараа бол жаргаж байна шдээ. Хүүхнүүд шиг элбэг юм алга, өөрсдөө гүйгээд л ирнэ. Даанч ахиж сууж барьж чадахгүй юм байна лээ. Гэр бүлийн стрессгүй болохоор ямар ч ажил хийсэн 100% тэрэндээ төвлөрөөд, амжилттай ашигтай, хангалуун болсон. Эргээд сууя барья гэж байна лээ, хуц хуц. Toxic гичийнүүдтэй сууж болохгүй шүү эхнээсээ…