Өөрийнхөө уур уцаар, хар, сөрөг бодол, бүтээгүй хүслээ бусдад бүү наа

Нэгэн шинэ хос нэг байранд нүүж оров. Маргааш нь эхнэр нь, хөршийн бүсгүй угаасан хувцасаа тохож байхыг хараад,
-Түүний угаасан юм бохир хэвээрээ байна. Хувцасаа ч угааж чаддаггүй хаашаа юм бэ гэж муу хэлэв. Нөхөр нь чимээгүй л байв. Хөрш бүсгүй юм аа угааж, тохох болгонд эхнэр нь ингэж муулдаг байв.

Харин нэгэн өглөө, хөрш бүсгүй цэв цэвэрхэн угаасан хувцас өлгөх нь тэр. Эхнэр,
-Хүүе, хөрш хувцасаа маш сайн угааж. Хэн түүнд юмаа сайн угаахыг зааж өгөө юм бол? гэж муулах, сайлахыг хослуулан дуу алдав. Нөхөр нь:
-Би өнөө өглөө эртлэн босож, цонхоо угаасан юм гэж хариулав. Амьдрал ийм байдаг.

Бид бусдыг харж дүгнэхдээ, өөрийнхөө цонхоор л хардаг. Чиний цонхны шил хиртэй бохир байх юм бол чи бусдыг тэгэж л хардаг. Тиймээс бусдыг хэт эртлэн буруу дүгнэж, муу үг унагахынхаа оронд өөрийгөө дүгнэ. Чи бусдыг дүгнэж байгаагаараа тэр хүн ямрыг тодорхойлохгүй, харин өөрийгөө л тодорхойлно. Өөрийнхөө уур уцаар, хар, сөрөг бодол, бүтээгүй хүслээ бусдад бүү наа…