Аз жаргал хүсэх үү үзэн ядах уу?

Би нэг охинд маш их хайртай тэр охинтойгоо 10 сар үерхсэн тэгээд салчихсан юм. Тэр үед үнэндээ өөр нэгнииг гээд сонгоод явсан. Салаад 2 сар л болж байна. Гэхдээ энэ хугацаанд өдөр хоног бүхэн там шиг өнгөрч хүнд хайртай болно гэдэг нь л энэ юм байнадаа гэж бодож суудаг байлаа. Санана шаналана зүрх хүртэл өвддөг боллоо. Шөнө л хэцүү болчихдог юм байналээ. Түүнийгээ хэзээ уншихгүй сонсохгүй гэдгийг мэдсээр байж дуу хураана дуулна захидал бичнэ тэднийгээ өөрөө уншина хайрдаа уншиж өгч байна гэж төсөөлнө. Бүх л зүйлс түүнийг минь санагдуулдаг байлаа.

Гэтэл өчигдөрхөн надтай уулзмаар байна гэж байх юм би уулзсан. Найз залуу нь яасан юм болдоо гэж асуухыг хүссэн ч би тэр тухай огтхон ч ярихыг хүсээгүй миний санаж Бие биенийгээ хараад догдолсон санасан байсан хэн хэн маань бид 2 тэврэлдсэн бүр үнсэлцсэн золтой унтчихаагүй тэгсэн бол би ч өөрийгөө үзэн ядах байсан биз. Тэгээд тэр минь надад бүгдийг ярисан надад хэлэхдээ ийм зүүд байж болдог юмуу ?? би ерөөсөө явлаа гэсэн. Яасан бэ гэж асуухад би бачимдаад чамтай уулзмаар байсан юм сүүлийн удаа ганцхан удаа чамайг хармаар байсан юм. Би жирэмсэн болчихсон гэсэн тэр мэдээг сонсоод би тоглоод байна гэж бодсон гэхдээ үнэн байсан би тэсээгүй би уурласан бухимдсан.

Хамгийн тэнэг нь би баярласан бас чи минь дахиад ээж боллоо шүүдээ гээд учир нь тэр надаас ч гэсэн өмнө нь хүүхэдтэй болж байсан гэхдээ тэр авахуулсан гэрийхэндээ хэлэхээс айсан бас ирээдүйгээ бодоод авахуулсан гэж надад хэлсэн харин энэ хүүхдээ гаргана гэсэн тэгж хэлэхэд н яагааад ч юм миний сэтгэл маш их өвдсөн миний хүүхэд төрх эрхгүй тэрний хүүхэд төрөх эрхтэй ёстой хараал идсэн мөнгөөр бүхнийг шийдэх юмаа л гэж бодсон. Би дажгүй л айлын хүүхэд харин тэр бол за том компанийн захиралын хүүхэд надаас илүү гарах юм гэвэл зүгээр л мөнгө. Тэр минь ч гэсэн бараг тэрнээс л болсон байх. Бас миний муухай хандсан нөлөөлсөн. Надад тэр минь над дээр эргээд ирнэ гсэн итгэл найдвар маш их байсан яагаад гэвэл бид 2ын хамтдаа байсан мөч үнэхээр жаргалтай бас зовлонтой байдаг байсан хэзээ ч мартахгүйгээр цагийг өнгөрөөдөг байлаа.

Гэтэл тэр минь ингээд хүүхэдтэй болчихлоо. Өчигдөр уулзаж байхад надад 2ула хамтдаа зугаалах уу кино үзэх үү цагийг орой болтол хөгжилтэй өнгөрүүлий гэсэн уулзаад л шууд тэгж хэлсэн тэгээд сүүлдээ тэр н бид 2 хамт байлаа гээд маргааш энэ хүүхэд алга болчихгүйшдэ ингэж болохгүй ээ гээд л би чамтай уулзах ёсгүй байж зүгээр яваад өг дахиж чамтай харицмааргүй байна гээд гүйгээд яваад өгсөн. Би юу ч хийж бас хэлж чадаагүй. Гэрийхэндээ хэлчихсэн 2 талаасаа уулзчихсан танилцчихсан бараг суух нь тодорхой болчоод надтай уулзсан юм шиг байна лээ түүний минь надад яридаг байсан тэр сайхан биеэ даасан амьдрал нь энэ хүүхдээс болоод байхгүй болно гэдгийг би мэдэж байна. Би авахуулчиж болдгүүмүү гэж хэлмээр байсан ч хүн чанар зулгаагаад хэлж чадаагүй. Тэр минь дэндүү тэнэг хүн. Болохгүйг нь мэдсээр байж хийчихдэг хүн. Тэрийг нь өөрт нь байнга хэлдгээс болж хэрэлддэг байлаа. Би яах ёстой вэ??? Тэрнийг тэр хүнтэй амьдрахыг зогсоох ёстой юу эсвэл зүгээр л аз жаргал хүсээд орхих ёстой юу?

Надтай уулзахад түүнээс минь хайр мэдрэгдсэн шүүдээ тэр минь надад чи яагаад гэнэт гарч ирээд ингээд байгаан бээ гээд л уурласан. Эхэндээ хөндий харицаж байсан ч сүүлдээ яг л урьдын адил жаргалтай хосууд шиг л байцгаасан гэвч жирэмсэн гэдгийг н сонсоод там болж хувирсан. Үнэхээр замбараагүй бичээд байна уучлаарай сэтгэл санаа үнэхээр авах юм алга зүгээр л юу ч гүй хоосроод ганцаардаад цээжин дээр нэг хүнд юм дарчихсан яаж ч болохгүй байна. Би 2 сар ганцаардсан гэхдээ ганцаардаагүй юм шиг л найзуудаасаа нууж цоглог явлаа харин одоо бол би тэсэхгүй нь ганцаардаж байна тэр хүнээр дутаж байна. Тэр одоо намайг бүх зүйл дээрээ блоклчихсон өнөөдөр утсаар ярихад битгий залгаад бай зүгээр орхиод өг гэж хэлсэн. Би яах ёстой вэ ? тэрнийг хүүхдээ гаргаад хэдэн жилийн дараа над дээр ирсэн ч би хүлээж авахаар тийм л их хайртай. Болдог бол би аав нь болоод хамтдаа амьдармаар байна би түүнийг үзэн ядах ёстой юу ? хайрласан хэвээрээ байх ёстой юу ? Би яавал дээр вэ эмх замбараагүй бичсэндэ дахиад хүлцэл өчье. Намайг ойлгож сэтгэлээсээ хариулаач…