ЯАЛТАЙ Ч БИЛЭЭ

Цэлмэг анх ажилд орсон цагаасаа л Магнайг нууцхан харж явдаг байлаа. Ер нь ганц Цэлмэг ч биш тэдний хэлтэсийнхэн,бүүр байгууллагын ихэнхи хүүхнүүдийн харц унадаг. Гэвч Магнай тэдний хэнтэй ч дотночилж нийлдэггүй байв. Бүгдтэй нь мэндийн зөрөөтэй л явна. Дам сонсохнээ эхнэргүй гэнэ,яагаад ийм сайхан залуу байж эхнэр авдаггүй байнаа хэмээн хүүхнүүд ярилцана.

Нэг цайны цаг дээр бас л Магнайгын тухай яриа болов:

-Энэ Магнай яагаад эхнэр авдаггүй юм бол

-Харин тийм ядахдаа найз охин ч байхгүй

-Байдаг ч юм уу та нар яаж мэдэж байгаа юм бэ

-Ээ мэдэхгүй,3 жил хамт нэг өрөөнд суулаа найз охин гэж ярьж байсаныг нь санахгүй байна

-Арай гомо юм биш биз дээ

-Харин ээ,тэгж баларч байгаа юм биш байгаа,сайхан эрчүүүд гомо болох гээд байдаг биз дээ.

-За арай ч үгүй байлгүй дээ…шал тэнэг худлаа их зантай юм,хүүхнүүд өөрийг нь гээд байхаар хажуудахаа харахгүй лусын дагина л мөрөөдөж яваа биз,ямар насаараа сайхан залуу явах биш. Тэгээд ч надад тийм ч сайхан санагддагүй,бие нь л юу юм гэхээс

-Нээрээ би саналаа,дээр би найзуудтайгаа нэгнийхээ төрсөн өдрийг хийх гээд Сөүл орсон чинь цаадах чинь нэг эгчмэд,баян байрын хүүхэнтэй хооллоод сууж байсан. Намайг харсан мөртөө хараагүй царайлаад гараад явчихсан юм даа. Арай баян,хөгшин авгай нарт бие үнэлдэг юм биш байгаа даа

-Тиймүү,ямар балиар юм тэр чинь,гайгүй боловсон залуу гэж бодсон чинь гэнэт дургүй хүрчихлээ….хэмээн хүүхнүүд ам уралдан ярьцгаав. Цэлмэг сайн хүнийг нь муулаад байхаар сүүлдээ тэсэхээ байж:

-Одоо болох юм биш үү,хэнтэйгээ ч явж байсан байж болно ш дээ. Яахаараа ингэж хүн гүтгэж ярьж байдаг юм. Ер нь тэгээд тэр хүний хэнтэйгээ юугаа хийж,яаж явах нь бид нарт хамаагүй биз дээ гээд өрөөнөөс гарлаа. Тэрээр өрөөндөө очин уураа дарж ядан үгүй ээ,Магнай чи тийм хүн биш,чи яагаад ч эд нарын хэлсэн шиг биш…хэмээн өөртөө үглэн сууна.

Түүнээс хойш хэд хоногын дараа Цэлмэг найз охинтойгоо,нөхөртэй нь, түүний найзууд гээд нилээд олуулаа нэг найзынх нь шинээр нээсэн цэнгээний газар тэмдэглэж суув. Хотын төвд нилээн зэрэглэл өндөртэй сайхан тохижуулагдсан,ихэвчилэн кабинуудтай,шатаар доошоо буугаад бүжигийн талбайг эс тооцвол бараг хүн байгаа нь мэдэгдэхгүй. Цэлмэг нөгөө хэдтэй хөгжилдөн бүгд найзынхаа амжилтын төлөө хундага тогтооцгоон суув. Гэтэл бүжиглье хэмээн нэгнийхээ уриалсаныг хүлээн аван бүгд гарцгаалаа. Цэлмэг жаахан халсан байсныг ч хэлэх үү үсээ задгайлан хаялаад,эгдүүтэй бөгсөө ондогнуулан их л тачаангуй бүжиж гарав. Цэлмэг хэдий жаахан махлагдуу ч гэлээ харин хаа очиж бүжгэнд их эвсэлтэй. Гэтэл нэг согтуу нь шалчигнан

-Цэлмэг ээ чи ямар эгдүүтэй юм бэ,бүжгэндээ сайн хүмүүс нөгөө ажилдаа ч бас сайн байдаг гэсэн,чи ер нь галзуу байхаа тэ хэмээн шүлсээ гуд хийтэл залгин өлөн нүдээр ширтэн худлаа уруул амаа цорвойлгон өөдөөс нь ирж бүлхүүсээр нь тэврэн эвсэлгүй мөртөө хагас суун таазны бүжиг хийхчээн аядав. Бүгд түүнийг шоолон инээлдэнэ. Цэлмэг эвтэйхэн мултран зайлж байтал нөгөөх залуу бүр улайн цайм дайраад эхлэв. Цэлмэг энэ удаад уурлан гараараа түлхтэл нөгөөх нь ч зөрүүдлэн уурлаж хэрүүлийн шинжтэй болоод ирэв. Гэтэл хаанаас гараад ирэв гэмээр Магнай гэнэт гараад ирэхэд Цэлмэг гайхах,ичих зэрэгцэн

-Хүүе чи чинь,чи энд юу хийж яваа юм хэмээн сандран асуув. Магнай олон ч юм ярилгүй түүний гараас хөтлөн явъя хэмээн хэллээ.

-Цэлмэгийн дотор нь цэлмэн яагаад ч юм Магнайтай ингээд явж байгаагаа ажлынхандаа харуулмаар санагдаад байв. Магнай бас жаахан халамцуу байв. Хоёулаа энд нэг газар орж жаахан суух уу хэмээн тэрээр хэлхэд Цэлмэг дуртай нь аргагүй зөвшөөрлөө.

Хоёул ойр зуурын юм ярилдсаар Магнай нэг ч их уусангүй тэрээр Цэлмэгт хандан

-Чи их гоё бүжиглэх юмаа,эвсэлтэй ч гэж яасан юм….гэхэд Цэлмэг ичингүйрэн доошоо харлаа.

-Чи хэзээдээ харчихаа вэ,чи нээрээ тэнд юу хийж явсан юм

-Би нэг хүнтэй уулзах гэсэн боловч тэр амжихгүй болчихлоо гээд гарах гэж байснаа та хэдийн шуугианыг сонсоод хартал чи байсан….хэмээн инээмсэглэв. Магнай,Цэлмэгийн өөдөөс харж байснаа гаран дээр нь гараа тавин ширээн дээгүүр хагас өндийгөөд чихэнд нь би чамайг хүсч байна хэмээн шивнээд зөөлөн үнсэхэд Цэлмэг итгэж ядан өөдөөс нь харлаа. Тэгсэнээ чи надаар тогломоор байна уу….би ч гэсэн чамайг гэтэл Магнай үгүй дээ,чамайг татгалзахгүй бол хоёулаа өнөө шөнийг хамтдаа өнгөрүүлье хэмээн хэлэв. Цэлмэг ч зөвшөөрсөний тэмдэг болгож дуугүй толгой дохилоо.

Магнайгын дотор нь байж ядсан их хүслээр оволзон явна. Тэрээр Цэлмэгийн зузаан уруул,махлаг биеийг дэндүү хүсэмжилж байгаагаа мэдэв. Үнэндээ тэр өөрийнхөө хүслээр унтаж дур тавилгүй их уджээ. Жаахан охидууд гарын ая даахгүй хэмээн цэвэрхэн авгай нартаа хаяа явж арайхын нэг дураа хангадаг байв. Үнэндээ Магнай,Цэлмэгийг нэг газарт ажилладаг гэж мэдэхээс цаашгүй,түүнийг шохоорхож нэг ч удаа харж байсангүй. Өнөөдөр яалт ч үгүй болзсон авгайн нөхөр нь явахаа больсон гэж утасдахаар уур нь хүрч хамаг юм нь оволзоод байтал Цэлмэгтэй таарсан нь энэ.

Тэр хоёр явсаар нэгэн жижигхэн буудалд ирэв. Цэлмэг яах учраа олохгүй дэмий л өөдөөс нь харан инээмсэглэн явна. Харин Магнайд Цэлмэгийн зузаан уруул махлаг бие л бодогдоно. Тэрээр өрөөгөө захиалж мухарын нэг өрөөнд хоёулаа орлоо. Цэлмэг бишүүрхэнгүй орон дээр цомцойн суув.

Магнай хаалгаа түгжчихээд явуут дундаа цамцаа тайлтал майкны цаанаас товойх булчин шөрмөс нь түүний ид хавыг улам сүртэй харагдуулна. Магнай Цэлмэг дээр ирэн гаднах цамцыг нь ажуухан тайлж эхэллээ. Цэлмэг хамжилцан туслах гэтэл чи зүгээр л байж бай…би өөрөө хэмээн хэлээд цааш нь үргэлжлүүлэв. Цэлмэгийн хацар дээгүүр зөөлөн илж байснаа хоёр завьжнаас нь татан уруулыг нь тэр чигт нь хаман шуналтайяа озож эхлэв. Цэлмэг амьсгаа нь түгжигдэн түүнийг түлхтэл Магнай өрөөсөн гараараа Цэлмэгийн хоёр гарыг ард нь бариад уруулыг нь улам хүчтэй сорлоо. Магнайгын аманд зөөлөн бамбагар уруул тэр чигээрээ булхан ам дүүрээд ирэхэд тэрээр тэсэхүйеэ болон хазаж орхив. Тэгтэл ч Цэлмэг хамаг хүчээрээ орилон гараа угз татан аваад түүнийг түлхлээ. Магнайгын аманд нь цус амтагдаж байв. Цэлмэг

-Ёооё л доо,өвдөж байна ш дээ…чи хар л даа цус гарч байна хэмээн уйлагнав. Магнай уруул дээрхи цусыг гарынхаа алгаар арчаад бүүр их тэсэхээ байж байгааг мэдэрлээ. Тэрээр Цэлмэгийн өөдөөс очин:

-За уучлаарай одоо зөөлхөн за хэмээн хүзүү,цээжийг нь аяархан үнсэж байснаа хөхнийх нь үзүүрийг гараараа имрэн татаж эхлэв. Цэлмэг хамаг биеэ чангалан аажуухан л даа наадах чинь өвдөөд байна ш дээ хэмээн хоёр гараараа мөрнөөс нь түлхэв. Магнайд Цэлмэгийн энэ бүхэн тээртээ санагдаж түүний шилэн тирког уран хоёр гарыг нь ард нь нийлүүллэн хүллээ. Одоо түүнд саад болох юм юу ч байхгүй. Магнай нэг гараараа Цэлмэгийн хөхнөөс нь хүчтэй базлан нөгөө хөхийг нь хэлээрээ ирвэгнүүлэн хөхөж байснаа толгойноос нь хазав. Энэ үед Цэлмэг байдгаараа орилтол Магнай босож хүзүүнийх нь алчуураар амыг нь боогоод цаашаа үргэлжлүүллээ. Тэрээр базсан газар бүртээ чимхэж,үнсэх тоолондоо хазсаар. Ингэх тоолонд Цэлмэг байдгаараа биеэ хураан байж ядсандаа нулимас дуслуулан хэвтэв. Магнай дотоожийг нь тас татан урж хаяад ягаан цэцгийн шүүсийг үлдээлгүй сорох зөгий мэт Цэлмэгээс ялгарах шингэнийг шуналтайяа сорж эхэллээ. Цэлмэг ч байдалдаа дасаж байгаа бололтой өмнөөс нь дэм өгөн хөдөлнө. Магнай чихэн дээр нь ирээд одоо зүгээрээ хонгор минь…ооооо…чи ямар тачаангуй юм бэ хэмээн шивнэсээр Цэлмэгийг эргүүлэн доош харууллаа. Магнай Цэлмэгийн эд эс бүхэнд хүрэхээр шунана. Тэрээр түүний ондгор хоёр өгзөгнөөс илж байгаад хамаг байдгаараа базан өөрөө дуу алдан ухаанаа тавих шахлаа. Цэлмэг харин хөл толгойгоо арагш нь өргөн өвдсөндөө байж ядтал тийчлэв. Тэрээр гараа тайлахыг хүсэн оролдовч шилэн тиркогоор сайн баглажээ. Магнай Цэлмэгийн дээрээс хэвтэн түүний нуруу мөрийг нь зөөлөн үнсэн биеийг нь сулаллаа. Өөрийнхөө нуудгайг гарган бөгсөн дээр нь хэд цохиж өгөөд Цэлмэгийнхтэй үрэлцүүлхэд хамаг бие нь чичирч дээшээ бүх цус нь хуралдаж эхлэхэд тэрээр хүчтэй нэг дүрэлтээр Цэлмэгийн хойноос хийн өөрөө дуу алдан,түр хөдлөлгүй хэвтлээ. Цэлмэг түүний зөөлөн үнсэлт,үрэлтэнд сая нэг сэрэл нь хөдөлж эхэлж байтал түүний анос уруу нэг цул юм ороход бүх юмыг нь ураад,гаргаад хаячихсан юм шиг өвдөн сүүлчийн хүчээ шавхан ориллоо. Магнай түүний орилохыг юман чинээ тоолгүй өөрөө орчлонгоос тасран хүсэн хүлээж тарчилж байсан бүхнээ нэг мөсөн гаргаадхъя гэсэн шиг хурдан хурдан бүлсээр,Цэлмэгийн үснээс нь зулгаан байдгаараа орилсоор…оооо…одоохон хонгор минь…чи ямар сайхан юм бэ…одоохон….тэрээр сая нэг юм үерийн ус далангаа түрэн урсах гэж буйг мэдэн бушуухан сугалан авлаа.

Цэлмэг хамаг тамираа баран сүүлдээ орилох ч тэнхэлгүй,хөдөлж ч чадахгүй гөлийн хэвтлээ. Магнай босон угаал үйлдчихээд Цэлмэгийн хүлээсийг тайлан…хөнжил нөмрүүлээд духных нь хөлсийг арчин уучлаарай Цэлмэг минь…ЯАЛТАЙ Ч БИЛЭЭ дээ хэмээн хэлээд халуун уух юм олж ирэхээр гарлаа.