Бодит байдлаас тэс өөрөөр цагаан морьтой ханхүү хүлээгээд байгаа юм болов уу?

Сайн байцгаана уу та бүхэнд энэ өдрийн мэнд хүргэе. Та бүхнээс чин сэтгэлийн зөвлөгөө хүссэндээ энэхүү зүйлийг бичиж сууна. Би одоо 33 настай. Өөрийгөө өөрчилж хөгжихийн тулд гадаадад ирж суралцаад 2 жил гаран болж байна. Миний та бүхэнд ярих гээд байгаа зүйл бол би одоо болтол ганц бие. Олон жилийн өмнө нэг залуутай бараг суух шахаад салсан. Хүн үхэн үхтэлээ хүнийг таньдаггүй гэдэг үнэн юм шигээ. 3 жил гаран үерхэхэд тэр залуугийн тухай миний мэдэхгүй юмыг олон хүн надад хэлж байсан. Бид хүүхэдтэй болсон боловч аав болох болоогүй гэхээр нь авахуулсан.

Тэр өдрөөс л энэ хүн надад хань болох хүн мөн үү гэсэн бодол үргэлж бодогдох болсон. Яагаад ч юм бэ нэг л хүйтэн хөндий санагдаад тэгээд д харьцаагаа тасалсан даа. Гэхдээ одоо бодоход надад би чамд хайртай гэсэн үгийг хэлж байгаагүй юм байна лээ шдээ.  Одоо тэр гэр бүл үр хүүхэдтэй сайхан амьдарч байгаа гэж сонссон. Тэрнээс хойш би нэг ч хүнтэй үерхээгүй өнөөдрийн хүрсэн. Хүмүүс үерхэх санал тавьж байсан ч сэтгэлд нэг л хүрдэггүй болохоор зүгээр л татгалзаад харьцаагаа тасалдаг.

Энд би өмнөх найз залуугаа буруутгах гээгүй л дээ гэхдээ оюутан ахуй ид сайхан нас минь тэр хүнтэй цуг өнгөрсөн болохоор жаахан харамсдаг юмаа. Найз залуутай гэсэн шалтгаанаар найзуудын төрсөн өдөр уулзалт зугаалганаас дандаа зугтдаг байж билээ. Магадгүй би өөрөө архи дарс шоу цэнгээнд дургүй болохоор найз залуугаараа шалтагдаад очдоггүй байсан юм шиг байгаа юмаа. Одоо ч тэр байдал хэвээрээ 33 нас хүртэлээ 3-4 удаа л пиво ууж үзсэн. Аав маань архи дарс хэрэглэдэггүй байсан болохоор ч тэрүү тийм зүйлээс дэндүү хол байдаг юм л даа.

За өөрийнхөө талаар ярьвал ээж аав маань намайг бие эрхтэн бүрэн мэдлэг боловсролтой ямар нэгэн муу зуршилгүй төлөв даруу энгийн нэгэн болгож хүмүүжүүлсэн. Гэтэл яагаад ганц бие байдаг юм бол ойлгохгүй юм. Найзууд маань гэр бүлийнхэн маань бүгд чи дэндүү даруухан гадуур орж гарч хүнтэй танилц амьдарлын хэмнэлээ өөрчил гэж байнга хэлдэг. Тиймээс сургууль төгсөөд ажил гэр гэсэн маршруттай байсан намайг гэр бүлийнхэн маань амьдрал үз хүнтэй танилц өөрийгөө өөрчил гээд гадагш нь явуулсан.

Гэтэл одоо ч энэ байдал хэвээрээ сургууль цагийн ажил гэр. Гадаад хүнтэй суух хүсэлгүй болохоор сургууль дээр найз байхгүй. Харин цагийн ажил хамт хийдэг оюутангууд байдаг ч бүгд надаас дүү хүмүүс байх юм. Нэг 5, 6 насаар дүү залуу надтай арай дотно гэх юмуу хаашаа юм бэ дээ өдөр бүр хөөрхөн харагдаж байна ийм хөөрхөн байж яагаад хүнтэй суугаагүй юм энэ тэр гэдгийн \би өөрийгөө хөөрхөн гэж боддоггүй ээ байдаг л эмэгтэй\ бид 2 ажил тараад цуг метрогоор явдын алхаж явахад үе үе гар хөтлөнө надаас өндөр болохоор өөдөөс харж зогсоод үс үнэрлээд тансаг үнэртэй шүү л гэнэ  үе үе бэлхүүсээр тэврэх гээд л гар үнсэж ч байх шиг зарим үед хацар дээр 2, 3 удаа гэнэдүүлж байгаад уруул дээр үнсчихсэн гэхдээ энэ бүх үйлдэл нь надад хайртай болсондоо биш зүгээр л дотно харилцаа үүсгэх гээд байгаа юм шиг санагдаад байх юм.

Гэхдээ тэр надад таалагддаг олон насаар дүү болохоор амьдралын хань биш шүү гэж бодогдоод би түүн рүү илүү ойртож чаддаггүй юм л даа. Ажлынхан бол бид 2-г холбоотой гэж боддог юм шиг байна лээ. Гэхдээ бидний хооронд ямар нэгэн дотно харилцаанд орсон зүйл байхгүй. Тэрний хийдэг үйлдэл энүүгээр зогсохгүй л дээ гэхдээ надад хүүхэмсэг хүний хийдэг үйлдэл санагдаад байх юм. Уг нь чин сэтгэлээсээ бол өөрийгөө эхлээд таниулах ёстой биз дээ. Намайг дандаа гэнэн хүүхдээрээ хэзээ том болно оо гэхийн. Үнэхээр би жаахан хүүхэд шиг сэтгээд өөр юм хүлээгээд байна уу? Та бүхэн юу гэж бодож байна? Өмнө нь ганцхан залууг ч хайрлаж сохор юм шиг амьдарсан болохоор бодит байдлаас тэс өөрөөр цагаан морьтой ханхүү хүлээгээд байгаа юм болов уу? Чин сэтгэлээсээ зөвлөөрөй…