Жинхэнэ учрал дараа нь болдог

Хайр бол бүхий л оршихуйн хууль, бүхий л амьд зүйлсийн амьдралын утга учир юм даа. Энд хүмүүс ХАЙР-г хүсэл тачаал, биологийн хэрэгцээтэй их хольж хутгах юм. Гэхдээ энэ нь ХАЙР биш гэсэн үг бас огт биш. Дурлал, шохоорхолд ч хайрын хэлтэрхий бий… Энэ бол аугаа хайранд хүрэх эхний шат гэж ОШО гэгээнтэн хэлсэн байдаг. Бид цаашаа явах хэрэгтэй. Гэтэл бид энэ хуял тачаалын шатан дээрээ гацчихдаг. Энэ шат удаан үргэлжилдэггүй. Хэсэг хугацааны дараа салхинд хийссэн мэт өнөөх сайхан мэдрэмжүүд маань ор мөргүй алга болсон байдаг. Бид бие биенийхээ гадна хэлбэрт (дуу хоолой, өнгө үзэмж, хөдөлгөөн, хэлбэр галбир) эхлээд дурладаг. Энэ буруу биш…

Угаасаа л байгалийн хуулиар ингэж эхлэх ёстой. Тэгээд бид биенийгээ гадна талаас нь илүү их мэдэхийг хүсэж, юу ч үлдээлгүй мэдчихдэг. Тэгээд л уйдчихдаг. Одоо түүнд нь сонин содон юм юу ч үлдээгүй. Энэ үеийг хосууд маань давж чадвал ХАЙР-н дараагийн үе рүү буюу биенийхээ дотоод руу өнгийдөг. Тэнд гадна талынхаас хамаагүй илүү эрдэнэс, илүү хайр, илүү амар амгалан нуугдаж буй. Өөрөөр хэлбэл эсрэг хүнийнхээ жинхэнэ дүртэй уулзаж, жинхэнэ учрал тэнд болно. Та бүхэнд аугаа ХАЙР-г хүсье.