ПИАВ УУХ ЗУУРТ: Төрсөн өдрийн бэлэг

Өнөө өглөөний нар дэндүү эрт, дэндүү хурц мандах юм. Миний 40 насны төрсөн өдрийг мэдээд амьдрал чинь бариандаа ирэх дөхөж дээ, юугаа хийж хэвтсэн юм гэж сануулах гэж тэгсэн юм болов уу даа. Төрсөн өдрийн өглөө сэрэхэд бага залуу насанд минь мэнд хүргэсэн олон хүний захиа, орь залуу насанд минь унтуулахгүй шахуу зурвас дуудлага ирдэгсэн. Энэ өглөө нар л надад мэнд хүргэж эхэлж байх шив.

Тэгээд өнөөдөр өөртөө бэлэг өгөхөөр шийдээд олон жил холбоогүй байсан Уртнасан гэх үеийн эмэгтэй рүү утас цохилоо. Уртнасан бол залуу гэнэн ахуйгаасаа загвар хөөж яваад үе нь дуусах үеэс агентлаг ажиллуулж ирсэн эмэгтэй. Надтай ойр насны гэлээ үрийн зулай үнэрлэлгүй хөгширч байгаа хүн дээ. Би хааяа боддог юм. Залуу байх даа хийсэн үйлийн үр нь юм болов уу. Олон жил холбоо бариагүй учир дугаар нь өөрчлөгдсөн байхыг хэн байг гэх билээ. Харилцуурын цаанаас эргэлзээгүй Уртнасангийн байна уу гэх дуулдана.

-Тиймээ байхгүй яадаг юм залгасан хүн.
-Яасан урт хугацаа вэ бурхан минь гэж. Чамд юу хэрэгтэй юм?
-Чиний хийдэг зүйл, миний авдаг зүйлээс өөр юу л байв гэж…
-Хихи одоо юу?
-Өнөө орой 22 цагт
-Арай үгүй байлгүй дээ хонгор минь
-Харин ч тийм
-Эрт хэлэхгүй яадаг ёдор вэ. Ийм үед би хаанаас олох юм?
-Надад тэр хамаагүй, чамд мөнгөнөөс бусад хамаагүй биш үү
-Заза түр хүлээ. Би өдөр залганаа. Хоёрдогч байж болохгүй юу?
-Үгүй ээ анхдагч хэрэгтэй. Бусдаар нь би яах юм
-Заза ядаргаатай амьтан шүү гэсээр харилцуур тасарлаа.

Тиймээ өнөөдөр би өөртөө онгон охиноор бэлэг барих гэж байгаа юм. Уртнасангийн хийсэн гай бол агентлагийн охидоо зарж амьдардаг гай юм. Би тэднээс аль болох залуу халуун онгон эсвэл олон юм үзээгүйг нь хааяа авдаг байсан нь миний өнөөгийн амьдралын хараал юм. Би бээр яг ч хөгшрөөгүй ч 40 нас бол бас л явж өгчөө. Одоо хүнтэй сууж хүүхэдтэй болно гэдэгтээ итгэдэггүй, тэрнээс илүү хүсдэггүй байх. Гэр бүл зохиож болох ч бие минь хүсэхгүй байх шиг. Тэгээл нар ч бас ингэж мандаа биз.

Хан-Уул дүүргийн нэгэн хороонд хэрэггүй олон өрөөнд амьдардаг билээ би. Хажууханд бурхан багшийн томоо шар хөшөө, түүний цаана миний 4 жил сурсан сургууль. Нөгөө тал руугаа хоосон байсан ч одоо бараг бетонон ширэнгэ болж дээ. Би тэр ширэнгэд бүгэж байгаа сармагчин юм дөө. Зайсан толгой ч харагдаж байгаа юм уу даа. Залхуутайхан босож усанд оронгоо толинд харахад нүүрэнд минь овоо үрчлээ нэмэгдээ юу. Өөртөө бол яг л сайхан залуу хэвээрээ л байна. Хүн дотроосоо өөрийгөө хараад залуу байдаг ч өөр хүн гаднаас харвал тийм биш нь ойлгомжтой л доо.

20-дхон насандаа азаар амжилттай бизнес хийж мөнгөний үнэр авч байх даа байдаг мөнгөөрөө авсан энэ том өрөөнүүдэд ингээд байж байна гэж хэн санах билээ. Аав ээж минь хөдөөнөөс ирж суурьшаад элдэв юм хийж намайг өсгөсөн дөө. Тэрний буянд жаахан гүйлгээ ухаантай болсон юм даг уу даа. Тэр хоёр минь ачийн зулай үнэрлэж амжилгүй эрт яван одоод би ч амьдрал зохиох гэж бодохгүй 40 хүрлээ дээ. Яах вэ болж л байна.

Өглөөний цай гэж 2 шарсан өндөг аяга кофе уугаад цонхоор голын бараа харан зогсож ахуйд утас хангинав. Ажлаас л байна. “Захирлаа энийг яах уу, тэрийг яах уу” гэнэ шүү. Би хэлээд өгөх байсан юм бол яах гэж чамд цалин өгч байдаг юм. Өөрсдөө зохицуулж чадахгүй байна уу мануухай гэж уурлаад утсаа салгачихлаа. Угаасаа захирлууд хэзээ сайн нэртэй байлаа. Юу ч гэж хэлсэн муулахаас хойш намайг. 40 хүртлээ олон эмэгтэйтэй энгэр зөрүүлж байжээ. Эмэгтэй гэхээс илүү охид гэвэл таарах юм байна. Хамгийн удаан байсан нь 1 жил орчим юм уу даа. Миний сурсан сургуульд оюутан болж ирсэн охин байсансан. Хөөрхий минь төлбөрөө төлүүлээд, манайд амьдарч хоол унд хувцас хунар гэхгүй их л амар байсан биз. Хоол хийж гэр цэвэрлэж хайраа хайраа гэж гүйгээл.

Миний хайр гэж юу байхав дээ. Нэг удаа нимгэн унтлагын цамцтай хоол хийж зогсоход нь араас нь харахад хачин их хүсэл тачаал төрж билээ. Хажууд байсан усан суурьтай тосоо авч очоод толгой дээр нь дараад жаахан оцойход нь алга дүүрэн авч байгаад овоохон түрхээд шууд дүрж орхиход “Аааая хайраа наадах чинь биш ш дээ. Наадах чинь бөгс” гээд уйлчихсан. Би ч тэр чигээрээ хүслээ гүйцээгээд буусан эрхтэнээ сугалахад шингээн хар бор зүйлс шалан дээр асгараад. Зайлуул их л өвдсөн байх. Тэгсэн ч тэрийг ч гэсэн дор нь цэвэрлээд байж байсан.

Хэд хэд тийм юм болоод яваад өгсөн дөө. Би яах вэ. Явахад нь үлдсэн жилийн төлбөрүүдийг нь бас бус мөнгө, нэг суудлийн жижиг тэрэг өгөөд явуулсан. Одоо хаана явдым бол. Хүний эхнэр хүүхдийн ээж болоо биз. Уртнасангийн явуулсан охид бол харин өөр л дөө. Цалинг нь өгч л байвал юу ч хамаагүй. Хүүхэлдэй шиг л байцгаана. Хөгширч байна гэж үү би. Болсон зүйлсээ эргэн бодоод өрөвдсөн шинжтэй дурсаж зогсох гэж дээ. Чааваас дөө.

Өөрийгөө ч өрөвдөх шиг. Хүн харвал нөгөө баян гэгддэг хүмүүсийн нэг юм шиг. Баян хүмүүс харвал ядарсан нэг бизнесмэн. Энэ кофе чинь ийм амархан хөрчихөж байгаа хэрэг үү. Өөх нэг мэдсэн аль хэдийн өдөр болчихсон байна шүү дээ. Гарч жаал юм хум авдым билүү дээ гэж хувцаслан зогсоход утас дахин дуугарав. Ажлын хэдэн гай нар амраана гэж үгүй шүү. Аа үгүй юм байна. Бизнесийн түнш. Хэдэн минут өнөөх л гайтай улиг болсон юм аа дахин дахин яриад үнээ өсгөх гэж оролдож байх шив. Чи ч миний хэлснийг л авахаас хойш ингэх хэрэг байдаг ч юм уу даа гээд тасалчихлаа. Дахиад дуугарав. Энэ удаа харин Уртнасан.

-За ядаргаатай амьтан минь. Нэг охин орой 22 цагт танайд очно. Хаяг хэвэндээ юу. Зусландаа юу, хотод уу? Эсүүл амралт дээрээ юу?
-Зүгээр манай руу явуулчих
-Заза. Мөнгөө одоо өгөх юм уу?
-Мартаа юу. Маргааш ав
-Хүүе хонгор минь. Надад өнөөдөр жаахан мөнгө хэрэг байна. Гадагшаа явчаад ирэх санаатай. Доллар болгож солиулаад явчихмаар байна. Өнөөдөр өгчөөч дээ. Эртхэн бол сайн л байна.
-Чи ингэж гуйх хүртлээ доошоо унаа юу даа?
-Ажил муу байна аа ойрд.
-Заза хэд юм
-Сүүлийнхээс 1000-р илүү
-Арай үнэтэй биш үү. Яадаг хүүхэд гэхээрээ тийм байдаг юм?
-Чи харамсахгүй ээ. Одоо тулсан газар өөр олдохгүй шүү
-Чи л тэгэж бодож байна. Чи ганцаараа биш шүү. Хаашаа яриад яаж олж чадахыг чи ч мэдэж байгаа
-Заза. Өмнөх шигээг одоо өгчих. Дараа нь 1000-аа өгчих. Тохирлоо шүү
-Тэгэхээс дээ. Бас намайгаа шулах санаатай. Заза оройны юманд хэрэгтэй хэдэн зүйл авахаас.

Ингээд хэд хэдэн дэлгүүр ороод гайгүй хэдэн юм хум аваад үйлчлэгчийг эртхэн ирж хурдан гэр цэвэрлээд 22 цагаас өмнө дуусга гэж хэлээд ажлаар орон ганц нэг гарын үсэг зурав. Ажлынхан гэж худлаа л “Хүүе ээ захирлаа төрсөн өдрийн мэнд. Сайхан баярлаарай нял нял” гэнэ шүү. Бараг л урт насалж удаан жаргаарай гэх нь холгүй. Гадуур хооллох хүсэл төрсөнгүй. Гэртээ ч хооллох хүсэл байсангүй. Харих зам зуур бургер кингээс ганц ундаа бургер 2 авч түгжрэл дунд идээд гэрт орон усанд орж хувцасаа өмсөөд цагаа харахад 21:45 болж байна даа. Хаалганы хонх ч дуугарч байна. Камераар нэг хараадхаас…