Яая даа байз…

Юү байцгаана? Алтан нутгийн эрс амьдрал ямар байна. Нутгийн нэг андтайгаа мессежээр орсон чинь нутаг нь хүүхэнгүй болсон, эрчүүд нийлж хатууг ууж хөзрийг хольж байна гэнэ. Найзын маань авгай хүртэл хот явж алга болсон юм байх аа. Байх аа байх. Би ч бас хөдөөний мангараар дуудуулаад нутагтаа үлдсэн гологдсон эр нөхөр. Эхнэр байсан хүн бас л хөдөө нутгийх л юмсан. Муухай гомдсон шүү. Со виз гардаггүй, ганцаар байж чададгүй нилээн л ширгэсээн ширгэсэн.

Хэдэн ямаагаа самнаж аваад малаа дүүдээ өгчихөөд хүн дагаж хот орлоо. Арай гэж эхнэрээ олтол тэр бүүр өөр хүнийх болчихож. Яасан ч хурдан юм. Ноолуураа Эмээлтийн хужаад зарчихаад орос гарч байшингийн торх авдаг хүн явлаа даа. Хүний нутгийн хүүхнүүд нүдэнд өөр юм аа. Тэгж явж байгаад энэ шарга хонгортойгоо учирсан юм. Нүүрэмгий яриасаг орос хүүхэнд аргагүй сэтгэл татагдаж эндээ үлдсэн дээ. Халуун гэгч өврөөс нь босох дургүй байна гэж. Заавал нахиж байж сэтгэл ханана. Энэ маань ч тэврэлтээ тавихгүй ноололдоод л. Насандаа байхгүй халуун шазруун тачаалтай байна даа бид 2.

Би 40 шүргэж байна. Шөнийг жаргаж өдрийг баясаж амьдарч байна. Багахан ДСП-ний үйлдвэр босгоод авлаа. Одоо Монгол паспортын хэргийг гаргаж нутагтаа экспортлох гээд л хөөцөлдөж байна. Нэг шинэ мисстэй болсон миний амь. Дахиад хүүтэй болмоор байна гэсэн би ч баярлалгүй яахав. Надтай явахдаа өндөр өсгийт өмсөхгүй. Миний намханыг харуулахгүй гэж. Би 170 см ч хүрэхгүй авсаархан амьтан л даа. Харин хань минь 180 давсан чилэгэр согоо. Тэр согоог би ганцаар эдэлж, би л ганцаар хайрлуулж, би л ганцаар тэвэрч, би л ганцаар үнсүүлж, би л ганцаар хүүхэд хийнэ. Энэ л миний амьдрал бас жаргал. Насны танагтай дээр дахиад цааш цэцэглэнэ болоогүй ээ бас. Харин найздаа юу гэж хэлэхээ мэдэхгүй л байна. Авчирч харуулдаг юм билүү! Яадаг ч юм билээ? Яая даа байз…