Уучлал чин сэтгэлээсээ байх ёстой

Хүмүүс бие биеэ яагаад жинхэнээсээ уучилж чаддаггүй вэ? Бид гомдоосон нэгэндээ “Уучлаарай” гэдэг. Тэгээд уучилж, уучлагдсан болдог.

Гэхдээ үнэн сэтгэлээс бус, тэгэх ёстой гэдэг үүднээс л хэлдэг хэлбэр төдий зүйл юм. “Уучлаарай” гэсэн хэрнээ сэтгэлийн гүндээ нөгөө хүнээ зүхээд байдаг. Яагаад ингэдэг вэ? Гомдох мөчид уур хилэн, өөрийгөө өрөвдөх, гомдоогчийг үзэн ядах зэрэг сэтгэлийн таагүй энергийн цохилт хүнд ирдэг. Өөрөөр хэлбэл сэтгэл санаагаар гомддог. Харин толгой, ухаанаараа хүнийг уучилдаг. Тиймээс уучилж өршөөгөөгүй гомдол биднийг сэтгэл санаагаар үргэлжлүүлэн “тамладаг”. Яагаад уучлах ёстойг та ухамсраараа ойлгож, сэтгэлээрээ цайруулах шаардлагатай.

Гэхдээ яаж?

Ухаан бодол, бие сэтгэлээ уучлахад бэлтгэж, төвлөрүүл. Сэтгэл хөдлөл ч үүнд тустай. Жишээ нь, хамт өнгөрүүлсэн сайхан үеийг дурсан санах, сэтгэлээ онгойтол уйлах. Суух юм уу, хэвтээд нүдээ аньж биеэ сулла. Гомдох болсон шалтгааныг дууд. Та сэтгэл зүрхнээсээ өргөс сугалж авч байгаа мэт төсөөл. Дараа нь гомдлын оронд гэрэл (сэтгэлд) асч байгаагаар дүрслэн бод. Гомдол тайлах, цайруулах олон арга бий. Гол нь хүн өөрөө уучлахыг сэтгэлээсээ хүсэх нь чухал. Бие сэтгэлээс чинь гомдол ул мөргүй арилахад сайн энерги бүчин авдгийг сэтгэл судлаачид тогтоосон байна. Хэрэв та уучилж чадахгүй байгаа бол сэтгэл зүйчид хандаарай. Учир нь удаан шаналж явбал та байнгын стресст орно гэсэн үг.