Чамайгаа хэзээ ч мартахгүй…

Та бүхэнд энэ өдрийн мэндийг хүргэе.гадаа хүйтэн байгаа ч ирж байгаа цаг гэсэндээ сайхан байна. Би сурч дуусаад өнгөрсөн жил эх орондоо бүр ирсэн. Одоо 25 тай залуу. Одоогоос 4 жилийн өмнө би нэгэн охинд хайртай байлаа. Тэр маань манай 8-р анги хамт төгссөн ангийн анд. Би 9-р ангидаа өөр ангид орсон. Одоо бодохнээ би түүний гоо сайхан, давтагдашгүй гэдгийг хүүхэд байсан болоод ч тэр үү анзаардаггүй байж. Даруухан, гар бөмбөг маш сайн тоглодог, уран илтгэгч гээд л мундаг хүүхэд байсан тэр минь. Би харин түүнд дандаа л тааламжгүй үг хэлдэг, дээрэнгүй ханддаг нэг үгээр хэлэхэд өстнүүд байсан.

Оюутан болоод 1-р курсдээ түүнтэй гэрийнх нь гадаа таараад. Ямар их өөрчлөгдсөнийг нь гайхаад л өнгөрсөн. Сайхан сэтгэл татам бүсгүй болчихсон надтай нэг их хөөрхөн инээгээд мэндэлж байж билээ. Надад тэр үед таалагдаад л өнгөрсөн. Би амралтаараа л гэрийн бараа хардаг хүн болохоор урьдны танил хүмүүстэйгээ таарахлаар их баярлана. Үүнээс  нэг жилийн дараа амарч ирээд шууд л түүн лүү залгасан. Тэр минь ангийн анд минь сайнуу л гэж байсан. Уулзаад хамгийн их харамссан нь найз залуутай болчихсон байсан. Би тэр оройгоо л түүнийг эргүүлж эхэлсэн. Тэр минь их гайхаад найз минь ээ хүнд чин сэтгэлээсээ хайртай болоод үз, бид найзууд хэвээрээ л байя гэж шууд л хэлсэн.

Тэр багаасаа л их өвөрмөц бодолтой хүн байсан нь хэвээрээ шүү. Тэр зун ер нь би түүнийг л өөрийн болгох гэж л өнгөрөөсөн. Бүтээгүй ээ найзууд үеийнхэн 10 жилдээ анхны хайртайгаа учирснаа ярьдаг. Гэтэл би хамгийн дургүй байсан охиндоо хэзээ хойно сайн болчихдог. Сонин байсан. Би түүнтэй дандаа биш ч гэсэн ойр ойрхон холбогдоод л. Мэйл бичдэг байсан. Тэр минь нэг л янзаараа. Би бууж өгөхийг хүсэхгүй байсан. Бүх зүйлийг олж болно. Харин сэтгэл, цаг хугацаа гээд л авч чадахгүй зүйлс их байх юм.

Тэр хамгийн сүүлийн захиандаа хүний анхны хайр хэзээ ч хүрч боломгүй ариун нандин зүйл байдаг шүү гэсэн байсан. Зөвхөн энэ мөр өөр юу ч бичээгүй. Би утасруу нь залгасан чинь холбогдогдохгүй гээд л. Хамаг таньдаг хүмүүсээс асуугаад сураг гаргаж чадаагүй тэр үед. Би гайхаад л, алга болчихлоор нь эвгүй, ганцаардаад. Хичээл нэг юм дуусаад монгол руу орох гэж байхдаа тэдний ангийн залуутай таараад шоконд орсон. Харамсмаар юм болсон байсан.

Ярианы далимаар түүнийг сураглахад царай нь өөрчлөгдөөд өнгөрчихсөн гэсэн. Миний чих бүр шуугиад л орчин тойрон харагдахгүй болсон. Хөөрхийдөө найз залуу нь харддаг байсан, үргэлж л зовоож байдаг байсан тухай сүүлд л хүмүүс мэдсэн гэсэн. Хичээлдээ ирэхгүй, утас нь болохгүй 7 хонохлоор нь найзууд нь хайж эхэлжээ. Цагдаагийнхан түүний минь хайрцганд эвхэж, нугалаад хийчихсэн цогцсыг тагтан дээрээс нь олсон. Үнэхээр аймаар тийм хэрцгий алуурчинг хайртай хүн минь гээд эцсээ хүртэл бодсон байхдаа. Би шалган дээр өөрийн ухаангүй уйлаад л байсан. Орж ирээд гэрт нь очсон. Тэр минь бурхан болоод 1 сар ч хүрээгүй байсан. Би хоцорч ирсэн. Эр хүн зүрхэндээ уйлдаг гэдэг ч би тэгж чадаагүй.

Бүх сэтгэлээрээ гашуудсан хайран бүсгүй. Хамгийн өрөвдмөөр харамсмаар нь тэр минь бүр багаасаа бичсэн тэмдэглэл дээр нь надад хайртай тухайгаа бичсэн байж билээ. Дүү охин нь тэр бичсэн хэсгийг надад өгөөд уйлаад л байсан. Ахаа та миний эгчтэй хамт байх байж дээ гээд л ёстой гунигтай явдлыг үзсэн дээ би. Аав ээж нь шар махтайгаа хатна гэдэг нь болж байгаа байх. Бүсгүй хүнээс  л төрж, хайрлаж нандигнах байтал амийг нь хороосон тэр адгуусыг би үзэн ядаж өрөвддөг. Тэр минь даанч сайхан хүн байсан. Би үнэхээр сохор, хайхрамжгүй байж. Хайрыг хайрлаж яваарай гэж нэг үг байдаг даа. Үргэлж санаж шаналж явдаг даа…